قهر زبانِ استیصال است...

"قهر زبانِ استیصال است.
قهر، پرتاب کدورتهاست به ورطه ی سکوت موقت؛ و این کاری ست که به کدورت، ضخامتی آزاردهنده می دهد.
قهر، دو قفله کردن دری ست که به اجبار، زمانی بعد، باید گشوده شود، و هر چه تعداد قفل ها بیشتر باشد و چفت و بست ها محکمتر، در، ناگزیر، با خشونت بیشتر گشوده خواهد شد.
و راستی که چه خاصیت؟
من و تو، شاید از همان آغاز دانستیم که سخن گفتن مداوم - و حتی دردمندانه - در باب یک مشکل، کاری است به مراتب انسانی تر از سکوت درباره ی آن."
چهل نامه کوتاه به همسرم
#نادر_ابراهیمی❤️
#من_نوشت:
همیشه گفته ام تا وقتی لبی برای بوسیدن پیشانی برافروخته ات باشد و یک ببخشید و دو استکان چایی چرا قهر؟!